Autosportteam Erik Pijnenburg

De Geschiedenis

Het is allemaal begonnen op 2 september 1982, toen Erik aan een plaatselijke cross mee deed ten bate van de carnavalsvereniging. Hier reed hij in een toen nog RODE standaard kever.
Hierdoor enthousiast geworden, is hij lid geworden van ACC Geffen, waar hij begonnen is in een standaard kever, die door hemzelf en Erik van Roij is gebouwd en onderhouden.
De regels van ACC Geffen waren toentertijd nog zo, dat de eerste 5 uit de standaardklasse het jaar daarop in een hogere klasse moesten starten. Toen Erik dan ook bij de eerste 5 eindigde, hield voor hem de standaardklasse op.

Hij heeft toen een verlaagde Kever met 1600 cc. motor gekocht (van Johan v d Braak) en is toen in aanraking gekomen met Martien v d Westelaken en Marcel Leeyen, die vervolgens het onderhoud van de auto en motor voor hun rekening namen. Dit was de eerste groene auto, en zo is een groene traditie ontstaan.

Toen deze wagen te zwaar en ouderwets werd, kocht hij de oude auto van Marcel Leeyen, dit was qua gewicht en gebruikte techniek een hele stap vooruit.

Ook dit was een verlaagde 1600 cc Kever met volkswagen motor.

Toen Martien en Marcel over stapten naar Alfa motoren, is Erik overgestapt naar de oude auto van Erik Ankersmit. Dit was een 2000 cc sprinter met een Toyota 16v motor, die het eerste jaar nog door Erik Ankersmit en zijn team op de baan is gezet, en onderhouden.

Hierna is een mijlpaal in de autocross geschiedenis bereikt. Ronald Moonen is gestopt met rijden, en hij en zijn team hebben de wagen van Erik in onderhoud genomen, Team Pijnenburg was geboren.

Het team bestond toen uit Ronald Moonen, Gerrit van Wijk en Johan Straver. Dit was ook het moment waarop Erik minder regionale crosses ging rijden, en deel ging nemen aan de Euregio's en NK's. Zelfs reed hij toen al een wedstrijd voor het EK (in Denemarken).

Deze auto (zonder motor en bak) is verkocht aan een duitse coureur uit Hamburg, en Erik heeft toen zijn eerste F&S-frame gekocht. Hier is de motor en bak weer ingebouwd. Tevens wordt het team versterkt met André Nieuwkoop.

Vanaf dit moment beginnen de resultaten te komen. Bij de Euregio's wordt hij kampioen, en in de NK's komen de eerste podiumplaatsen. Inmiddels hebben Gerrit, André en Johan het team verlaten, en is Riebert Kuijpers het team komen versterken. Ook wordt regelmatig aanspraak gemaakt op de hulp van Bas v d Steenhoven, en komt de auto bij hem in de schuur voor onderhoud.

Nu de resultaten komen, wordt het tijd om over te stappen naar de zwaarste klasse, de SUPERKLASSE. De auto werdt kompleet verkocht aan Mike de Brouwer (die hier onmiddelijk een 4e plaats in het NK mee haalde), Erik liet zijn oog vallen op de Porsche van Team Hermkens. Na een proefwedstrijd in Herpt besloot Erik de auto over te nemen na de laatste NK van Roel Hermkens (in Lochem).

In zijn eerste jaar in de SUPERKLASSE werd hij 2e achter Terry Callaghan, en werd hij 1e in de Euregio, en MEISTER der MEISTERS.

Na nog enkele jaren met deze auto gereden te hebben is het frame in 1997/1998 verkocht aan Peter Kuijpers, en is een nieuw frame besteld bij F&S, waar de motor en de bak weer ingebouwd zijn. Tevens is toen de waterboxer gekocht. Dit was de auto waarmee Frits Duizendstra in het voorgaande seizoen kampioen was geworden.

Het was de bedoeling om met de nieuwe auto deel te nemen aan de Euregio's, en met de waterboxer de NK's te gaan rijden. Dit laatste bleek niet zo'n succes, aangezien het gedrag van de auto Erik helemaal niet lag. Na in Visvliet zwaar op zijn dak te zijn gegaan, en in Kollum een wiel met ophanging en al over het publiek heen op de parkeerplaats terecht kwam, is de waterboxer verkocht aan een Fransman.

1998 is tevens het jaar geweest waarin Jan Heesters en Fred Böcker voor het eerst een aantal wedstrijden met het team mee gaan. Toen in 1999 Riebert Kuijpers het team verliet, is Jan vaste monteur geworden. Tevens was dit het jaar dat vrouw Brouwer, die het team van eten en drinken voorzag, aangaf in het vervolg niet meer naar de cross te gaan. Hierop is Fred vast bij het team gekomen om naast wat hand en spandiensten de Catering voor zijn rekening te nemen (de worstenbroodjes warm maken).

Na de wat mindere jaren 1998/1999 is er weer een opgaande lijn te bespeuren, en worden de grote prijzen weer gepakt. Na de omzettingen in het team en het verkopen van de waterboxer, kan alle aandacht weer naar de Porsche gaan, en komen de resultaten. In 2001 wordt het team versterkt met Michael Kuijpers, die na het stoppen van zijn vader toch actief wilde blijven in de autocross.

Nu de auto alle aandacht krijgt en John Hermkens de motor optimaal onder controle heeft, wordt 3 jaar op rij het NK gewonnen, wordt de Euregio gewonnen én wordt hier een 2e plaats behaald, wordt een 2e plaats gehaald in de MEISTER der MEISTERS, worden we 1e bij de Autocross Meisters in Bremen, en winnen we de Superklasse van de Masters Of AutoCross in Rotterdam.

Om weer eens iets anders mee te maken, wordt besloten ook een paar EK's te gaan rijden. Hoewel de auto te kort komt, en de resultaten niet erg aanspreken, is het ons toch zo goed bevallen dat we besluiten hier voorlopig nog mee door te gaan. In dit zelfde jaar 2003 wordt ons team versterkt met Rob Schuurmans als chauffeur van de bus .

Helaas zullen we dit vanaf 2004 moeten doen zonder Michael Kuijpers, die zelf NK's gaat rijden met een Porsche (smaak heeft ie) in de SUPERKLASSE.

Ook in 2004 is het gelukt om Nederlands Kampioen Superklasse te worden. Het rijden van de EK´s naast het NK is ook dit jaar weer goed bevallen, dat willen we er in houden.

Aan het eind van het seizoen biedt Erik zijn Porsche te koop aan.
Het is nu nog niet bekend of er een andere superklasseauto komt, of dat we terug gaan naar de roots (de standaardklasse).

De beslissing is gevallen, we zijn inmiddels begonnen aan de opbouw van een andere auto, het wordt een F & S frame met een volkswagen Compressor als middenmotor.

In 2005 gaan we alle Nk's rijden en als het goed is vier EK's en willen we aanwezig zijn op enkele evenementen.

2005 wordt voornamelijk een jaar om de auto naar Erik's zin af te stellen, en om de auto beter te leren kennen.

Helaas is de nieuwe auto niet op tijd klaar voor de eerste NK, en wordt deze nog met de Porsche gereden. De rest van het jaar wordt met wisselend succes met de VW gereden.
En we komen toch de nodige problemen tegen. Erik moet ontzettend wennen aan de verschillen in rijstijl tussen de Porsche en de VW, maar ook de auto zelf heeft wat problemen. Het is dan ook een wonder dat we in de laatste NK nog kans maken op de 2e plek.
Helaas blijft het bij kans houden op, want al in de eerste bocht, tijdens de finale, is er een behoorlijke crash waar ook Erik bij betrokken is. Een van accupolen breekt af en Erik moet genoegen nemen met de 4e plek in het NK.
In 2006 wordt een moeilijke beslissing genomen, Erik moet voor het eerst in zijn crosscarrière kiezen tussen een NK en vakantie met zijn gezin. Er wordt voor de vakantie gekozen zodat er dit jaar niet echt mee gedaan kan worden voor het kampioenschap. Later zal blijken dat dat toch moeilijk genoeg had geworden, ook zonder die vakantie. Er zijn tot 3 keer toe problemen met de lange-as, en dat kost hem de nodige punten, met als dieptepunt, de finale in Koudum, waar hij op een bijna zekere 1e plaats af reed, en de auto stil moest zetten, met wat later bleek, weer een probleem met de lange as.
2006 in een jaar met veel tegenslag, een 7e plaats in het NK.